MALIKO

          ਮਾਲਿਕੋ

ਯਾਹ ਦੁਨਿਆ ਦੇ ਮਲਿਕਾ ,ਯਾਹ ਦੁਨਿਆ ਦੇ ਮਾਲਿਕੋ

ਕੁਛ੍ਹ ਰਹੀਮ ਕਰੋ .ਕੁਛ੍ਹ ਰਹੀਮ ਕਰੋ ,ਹਾਏ ਕੁਛ੍ਹ ਤਾ ਰਹੀਮ ਕਰੋ

ਬੇ-ਵਸ ,ਬੇ-ਜੁਬਾਨਾ ਤੇ ਹਾਏ ਤੁਸੀਂ ਏਨਾ ਜੁਲਮ ਨਾ ਟਾਓ

ਮਜਲੁਮਾ,ਗਰੀਬਾ ਤੇ ਭੁਖਿਆ ਦਾ ਤੁਸੀਂ ਟੀਡ ਭਰੋ

ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਜੋਬਨ ਬੇਕਰੀ ਦੀ ਪਠੀ ਵਿਚ ਬਲ ਰਿਆਏ

ਦੇਖੋ ਉਹ ਬੇ-ਵਸ ਹੋ  ਰੇਲ ਪਟੜੀ ਤੇ ਸਿਰ ਧਰ ਰਿਆਏ

ਕੀਤੇ ਨਵਾ ਵਿਆਇਆ ਮਜਬੂਰ ਹੋ ਜੋਬਨ ਜਲ ਰਿਆਏ

ਬੇਕਰੀ ਬੇ-ਇਨਸਾਫੀ ਤੇ ਜੁਲਮ ਦੇ ਤੁਸੀਂ ਬੂਟੇ ਨਾ ਲਾਓ

ਉਹ ਵੀ ਜੀਨਾ ਚਾਹਦੇ ਉਸ ਘੁਟ-ਘੁਟ ਜੀਨਾ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ

ਉਹ ਵੇਖੋ ਬੇ-ਵਸ ਬੇਕਾਰ ਨੋਜਵਾਨ ਉਗਰਵਾਦ ਚ ਰਲ ਰਿਆਏ

ਆਪਣੀ ਕੁਰਸੀ ਦੀ ਖਾਤਰ ਤੁਸੀਂ ਲੋਕਾ ਵਿਚ ਫੁੱਟ ਨਾ ਪਾਓ

ਐਵੇ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕੋਈ ਆਹ ਭਰ ਕੇ ਉਫਾਨ ਬਣ ਜਾਵੇ

ਬੇ-ਵਸੀ ਅੰਗੜਾਈ ਲਵੇ ,ਅੰਗੜਾਈ ਤੋੜ ਕੇ ਤੁਫਾਨ ਬਣ ਜਾਵੇ

ਇਤਿਹਾਸ ਗਵਾਹ ਹੈ ਇਥੇ ਜੁਲਮ ਸਦਾ ਮਿਟਦੇ ਰਹੇ ਨੇ

ਲੋਕ ਦਰਿੰਦੇ ਹਾਕਮ ਨੂੰ ਉਤੋ ਸਦਾ  ਥਲੇ ਸੁਟਦੇ ਰਹੇ ਨੇ

ਉਏ ਸਰਮਾਏਦਾਰਾ ਜਰਾ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਇਹ ਮਜਦੂਰ ਹੈ

ਪੇਟ  ਲਈ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਮਜਬੂਰ ਹੈ

ਸਿਤਮ ਨਾ ਟਾਅ ਐਵੇ ਬਹੁਤੀ ਹੇੰਕੜ ਨਾ ਵਿਖਾ

ਮਨਿਆ ਲਾਚਾਰ ਏ ,ਇਸ ਵਿਚ ਵੀ ਘਮੰਡ ਏ ਗਰੂਰ ਏ

                                         ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

UH

        ਉਹ  

ਜਵਾਨੀ ਜੋ ਜਜਬਾਤਾ ਦਾ ਹੜ ਸੀ

ਮੇਰੇ ਸੱਚੇ ਤੇ ਸੁਚੇ ਜਜਬਾਤਾ ਨੂੰ

ਨਫਰਤ ਦਾ ਜਹਰ ਪਿਆ ਗਿਆ

ਇਸ ਤਰਾ ਮੇਰੇ ਚੜਦੇ ਜੋਬਨ ਨੂੰ ਹੀਨਤਾ ਵਿਚ ਰੁਲਾਇਆ ਗਿਆ

ਇਕ ਛੋਟੀ ਨਿਮਾਣੀ ਜਿੰਦ ਨੇ

ਜਦ ਦੁਨਿਆ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿਚ

ਕਰ ਹੋਸਲਾ ਛਾਲ ਮਾਰੀ

ਉਸ ਨੂੰ ਹੁਕਮਰਾਨਾ ਡੋਬਿਆ ਹਾਏ ਨਾ ਬਚਾਇਆ ਗਿਆ

ਮੈ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰੀਤ ਦਿਲ ਵਿਚ ਲੇਕੇ

ਜੱਦ ਸਰਮਾਏਦਾਰੀ ਦੀਆ ਗਲਿਆ

ਵਿਚ ਰੋਜੀ ਤੇ ਪਿਆਰ ਵਾਸਤੇ ਨਿਕਲਿਆ

ਮੇਰਿਆ ਕਦਰਾ ਤੇ ਕੀਮਤਾ ਡੇਗਿਆ ਹਰ ਤਰਾ ਨਿਵਾ ਵਿਖਾਇਆ ਗਿਆ

ਜੀਨ ਦੀਆ ਜਰੂਰਤਾ ਵਾਸਤੇ

ਮੈ ਦਿਲ ਦਿਮਾਗ ਤੇ ਹਥ ਲੇਕੇ

ਜੱਦ ਦਫਤਰਾ,ਕਾਰਖਾਨਿਆ

ਮਹਿਫਲਾ ਤੇ ਸੰਗਠਨਾ ਚ ਗਿਆ

ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਸਹਾਰਾ -ਸੁਖ ਨਹੀ ਸਗੋ ਦੁਤਕਾਰਿਆ ਤੇ ਸਤਾਇਆ ਗਿਆ

ਨੀਤਿਆ ਤੇ ਨਿਆ ਜੋ ਮੈ

ਕਿਤਾਬਾ ਵਿਚ ਪੜੇ ਸਨ

ਦਿਮਾਗ ਤੇ ਛਾਏ ਸਨ ਜੋ ਮੇਰੇ

ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਸਨ ਤੇ ਮੇਰਾ ਵਜੂਦ ਵੀ

ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਭ੍ਰਸ਼ਟ  ਰਹਬਰਾ ਵਾਗ ਕ੍ਸਾਇਆ ਮੇਰਾ ਵਜੂਦ ਮਿਟਾਇਆ ਗਿਆ

                                               ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

NA KRO

         ਨਾ ਕਰੋ

ਬੇ-ਬਸ ਦੇ ਜਜਬਾਤਾ ਨੂੰ ਠੇਸ ਲਾਇਆ ਨਾ ਕਰੋ

ਕੋਲ ਆਓ ਤਾ ਫੇਰ ਸੰਗ ਕੇ  ਜਾਇਆ ਨਾ ਕਰੋ

ਜੋ ਦਿਲ ਵਿਚ ਖੁਸ਼ਿਆ ਦੇ ਦੀਪ ਜਗਦੇ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ

ਉਹਨਾ ਨੂੰ ਝਟਕਾ ਕੇ ਜੁਲਫਾ ਬੁਝਾਇਆ ਨਾ ਕਰੋ

ਜੇ ਪਿਆਰ ਨਿਭਾਨਾ ਨਹੀ ਆਉਦਾ ਸੋਹਣੇ ਸਜਨੋ

ਫੇਰ ਪਿਆਰ ਕਿਸੇ ਕੋਮਲ ਦਿਲ ਨਾਲ ਪਾਇਆ ਨਾ ਕਰੋ

ਜੇ ਕਿਸੇ ਗੁਲਸ਼ਨ ਦੀ ਦੇਖ -ਭਾਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਨਹੀ

ਤਾ ਧਕੇ ਨਾਲ ਉਸ ਦਿਲ ਵਿਚ ਵਸ ਜਾਇਆ ਨਾ ਕਰੋ

ਪਿਆਰ ਤਾ ਆਪਣੇ ਸਜਣ ਨੂੰ ਕਦੇ ਗਮ ਨਹੀ ਦਿੰਦਾ

ਅਰਪਨ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਕਹਿਰ ਕਮਾਇਆ ਨਾ ਕਰੋ

                            ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

APE

       ਆਪੇ

ਮੈ ਅਪਣਾ ਗਮ ਹੰਡਾਇਆ ਆਪੇ

ਦਿਲ ਆਪਣੇ ਨਾਲ  ਵੰਡਾਇਆ ਆਪੇ

ਨਾ ਦੁਨਿਆ ਨੂੰ ,ਨਾ ਦੋਸ਼ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ

ਅਪਣਾ ਯਾਰ ਅਸਾ ਖੁੰਜਾਇਆ ਆਪੇ

ਯਾਦ ਕਰ -ਕਰ ਅਸਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ

ਅਪਣਾ ਦਿਲ ਹਾਏ ਦੁਖਾਇਆ ਆਪੇ

ਦੀਵਾਨੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਕਿੰਨੇ ਸੀ ਸਮਝਨਾ

ਆਪੇ ਰੋਇਆ ,ਮੁਸ੍ਕੁਰਾਇਆ ਆਪੇ

ਇਹ ਮੇਰਾ ਗਮ ਮੈਨੂ  ਕਿਸੇ ਨਾ ਦਿੱਤਾ

ਉਂਗਲੀ ਸੰਗ ਅਸਾ ਲਾਇਆ ਆਪੇ

ਕੋਈ ਰੁਸਦਾ ਤਾ ਫਰਕ ਕੀ ਸੀ

ਖੁਦ ਨੂੰ ਖੁਦ ਸੰਗ ਰੁਸਾਇਆ ਆਪੇ

ਮੇਰੀ ਗਰਦਨ ਤੇ ਹਥ ਸੀ ਗਮ ਦਾ

ਜਿਸ ਨੂੰ ਕੁਛੜ ਮੈ ਬਿਠਾਇਆ  ਆਪੇ

ਹਿੰਮਤ ਨਾਲ ਮੰਜਿਲ ਸੀ ਮਿਲਣੀ

ਮੈ ਅਪਣਾ ਦਿਲ ਢਾਇਆ ਆਪੇ

ਚਾਹਤਾ ਮੇਰਿਆ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਲੜਿਆ

ਮੈ ਖੁਦ ਸੰਗ ਵੇਰ ਵਧਾਇਆ ਆਪੇ

ਮੈਨੂੰ ਮੋਇਆ ਚਾਹਤਾ ਦਾ ਗਮ ਸੀ

ਦਿਲ ਤੇ ਕਹਰ ਕਮਾਇਆ  ਆਪੇ

ਘਮੰਡ ਨੇ ਉਸ ਤਕ ਜਾਨ ਤੋ ਰੋਕਿਆ

ਮੈ ਅਪਣਾ ਸਰੀਰ ਡਸਾਈਆ ਆਪੇ

                  ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

KI KUCHH NHI SI

      ਕੀ ਕੁਛ੍ਹ ਨਹੀ ਸੀ

**ਮੇਰੇ ਹੰਝੂਆ ਚ ਕੀ ਕੁਛ੍ਹ ਨਹੀ ਸੀ ਜਿੰਦੇ ਮੇਰੀਏ

ਸੋਹਣਿਆ ਦੀਆ ਸੋਹਣਿਆ ਯਾਦਾ ਸਨ

ਸੋਹਣਿਆ ਨੂ ਹਰ ਹਿਲੇ ਪਾਨ ਦੀ ਤਮਨਾ

ਸੋਹਨੀ ਜਈ ਜਿੰਦਗੀ ਬਿਤਾਨ ਦੇ ਖਵਾਬ ਸਨ  

ਜੱਗ ਵਿਚ ਜਿਨਾ ,ਨਾਲ ਸ਼ਾਨ ਦੀ ਤਮਨਾ

**ਮੇਰੇ ਹੰਝੂਆ ਚ ਕੀ ਕੁਛ੍ਹ ਨਹੀ ਸੀ ਜਿੰਦੇ ਮੇਰੀਏ

ਹਰ ਰਿਸ਼ਤਾ ਤੇ ਰਸਮ ਸਲੀਕੇ ਨਾਲ ਨਿਭਾਨਾ

ਐਸਾ ਵੇਹਿਵਾਰ ਦੰਗ ਰਹੀ ਜਾਏ ਇਹ ਜਮਾਨਾ

ਚੰਗਾ ਖਾਨਾ ਹਾਏ ਸੋਹਨਾ ਸਲੀਕੇ ਨਾਲ ਹ੍ਨ੍ਡਾਨਾ

ਮੈ ਕੱਦ ਚਾਹੁਦਾ ਸੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ  ਗੁਵਾਨਾ

**ਮੇਰੇ ਹੰਝੂਆ ਚ ਕੀ ਕੁਛ੍ਹ ਨਹੀ ਸੀ ਜਿੰਦੇ ਮੇਰੀਏ

ਹਾਏ ਕੁਛ੍ਹ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਗਮ ਸਾਡੇ ਹਿਸੇ ਆਏ

ਹੰਝੂਆ ,ਆਸ਼ਾਵਾ ,ਉਮੀਦਾ ਤੇ ਸਧਰਾ ਦੇ ਜਾਏ

ਮੈ ਸਦਾ ਤਨ੍ਹਾਹਾਈਆ ਝੇਲਿਆ ਤੇ ਝੋਰੇ ਹੰਡਾਏ

ਉਮੀਦਾ ਦੀਆ ਕਬਰ ਤੇ ਨਿਤ ਹੰਝੂ ਬਹਾਏ

**ਮੇਰੇ ਹੰਝੂਆ ਚ ਕੀ ਕੁਛ੍ਹ ਨਹੀ ਸੀ ਜਿੰਦੇ ਮੇਰੀਏ

                                 ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

JI KRDE

         ਜੀ ਕਰਦੇ

ਜੀ ਕਰਦੇ ਮੈ ਲਿਖਦਾ ਜਾਵਾ ਲਿਖਦਾ ਜਾਵਾ

ਗਮ ਦੇ ਸਾਜ ਤੇ ਫੇਰ ਉਸ ਨੂੰ ਮੈ ਗਾਵਾ

ਮੈ ਗਾਵਾ ਮਾਸੂਮਾ ਦੇ ਗੀਤ ਮਜਲੁਮਾ ਦੇ ਗੀਤ

ਗੱਲਾ ਹੁਸਨ ਦੀਆ ਤੇ ਨਾਲੇ ਲਿਖਾ ਪ੍ਰੀਤ

ਹੇਵਾਨੀਅਤ ਤੇ ਜੁਲਮ ਤੇ ਮੈ ਹਰ-ਦਮ ਥੁੱਕਾ

ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਲਈ ਮੈ ਖੁਦ ਹਸ-ਹਸ ਮੁੱਕਾ

ਪ੍ਰੀਤਾ ਦੇ ਗੀਤ ਮੈ ਪ੍ਰੀਤ ਸੰਗ ਅਰਪਨ ਕੁੱਕਾ

ਜੁਲਮ ਸਿੱਤ੍ਮ ਮਿਟਾਣ ਲਈ ਕਲਮ ਮੈ ਚੁੱਕਾ

ਮਜਲੁਮਾ ਵਿਚ ਜਜ੍ਬਾ ਤੇ ਜੋਸ਼ ਮੈ ਫੁੱਕਾ

ਦਰਿੰਦਿਆ ਅਗੇ ਮੈ ਅਰਪਨ ਕਦੇ ਨਾ ਝੁੱਕਾ

                        ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

MLKDE

         ਮਲਕੜੇ

ਮਲਕੜੇ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਨੇ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਫੇਰਾ ਪਾਈਆ

ਕਰ-ਕਰ ਗੱਲਾ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਮੇਰੀਆ ਸਧਰਾ ਨੂ ਜਗਾਈਆ

ਫੇਰ ਮੇਰਿਆ ਰਗਾ ਚ ਖੂਨ  ਦੋੜਿਆ ਸਧਰਾ ਨੂ ਮਹਕਾਈਆ

ਮੈ ਫੇਰ ਜੀਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਜੱਦ ਤੂੰ ਨੀਵੀ ਪਾ ਸ਼ਰਮਾਈਆ

ਖਿਲ -ਖਿਲਾ ਕੇ ਬਹਾਰ ਆ ਗਈ, ਹਵਾਵਾ ਵਿਚ ਮਸਤਿਆ

ਜੀਨ ਦਾ ਖੁਮਾਰ ਆਨ ਲਗਾ ਜਦ ਤੂ ਸਾਮਨੇ ਮੇਰੇ ਮੁਸ੍ਕੁਰਾਈਆ

ਅਰਪਨ ਹਾਏ ਕੇਵੇ ਬੰਧ ਗਈ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ

ਜਦ ਤੂੰ ਹਸਈਆ ਹਸ ਲਿਇਆ ਤੜਫਿਆ ਜਦ ਤੂੰ ਤੜਫਾਈਆ

ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਸੀ ਧੜਕ ਰਿਆ ਅਰਪਨ

ਹਰ ਧੜਕ ਤੇ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ,ਸੋਚਿਆ ਤੂੰ ਹੁਣ ਆਇਆ ਹੁਣ ਆਇਆ

                               ਵਰ੍ਸ਼ਾ ਦੇ ਨਾ

                                                    ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

BHULEKHE

          ਭੁਲੇਖੇ

ਮੈਨੂ ਪੇਨ ਭੁਲੇਖੇ ਤੇਰੇ ਨੀ

ਇੰਜ ਵੱਸ ਗਈਏ ਦਿਲ ਚ ਮੇਰੇ ਨੀ

ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਰੋਸ਼ਨ ਦਿਲ ਮੇਰਾ

ਨਈ ਤਾ ਚਾਰ ਚੁਫੇਰੇ ਹਨੇਰੇ  ਨੀ

ਚੰਨ ਚੜੇ ਤਾ ਫਿਜਾਵਾ ਮਹ੍ਕਨ

ਹੁਣ ਆ ਜਾ ਇਕ ਦੂਜੇ ਚ ਖੋ ਜਾਈਏ

ਰਹ ਇਕਲਿਆ ਸਮੇ ਗੁਜਾਰੇ ਬਧਰੇ ਨੀ

ਤੇਰਾ ਖਿਆਲ ਦਿਲ ਵਿਚੋ ਨਹੀ ਜਾਂਦਾ

ਤੇਰੇ ਸੁਪਨੇ ਆਨ ਸ਼ਾਮ ਸਵੇਰੇ ਨੀ

ਸਮਝਾ ਨਾਲ ਜਿੰਦਗੀ ਨਈ ਬਣਦੀ

ਇਹ ਕੰਡਿਆਲੇ ਰਾਹ ਲਮ ਸਮੇਰੇ ਨੀ

ਪ੍ਰੀਤ ਵਿਚ ਕੰਡੇ ਵੀ ਫੁਲ ਹੋਵਣ

ਚੱਲ ਅਪਣੇ ਦੁਰ ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਡੇਰੇ ਨੀ

ਅਰਪਨ ਤਾ ਅੱਜ ਤਕ ਨਈ ਰੋਇਆ

ਦਿਲ ਨੇ ਤੇਰੇ ਲਈ ਹੰਝੂ ਕੇਰੇ ਨੀ

                        ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

DRD MNDA

          ਦਰਦ ਮੰਦਾ

ਦਰਦ ਮੰਦਾ ਦੀਆ ਦਰਦੀਆ

ਆ ਮੇਰਾ ਦਰਦ    ਵੰਡਾ

ਜਿੰਦ ਨਿਮਾਣੀ ਮੇਰੀ ਨੂ

ਸਚ ਦਰਦਾ ਲਿਆਈ ਖਾਅ

****************ਮੈ ਹਾ ਦ੍ਰ੍ਦੀਲੇ ਦਾ ਜਾਈਆ

****************ਦਰਦਾ ਮਾਰੀ ਹੀ ਮੇਰੀ ਮਾ

****************ਦਰਦਾ ਵਿਚੋ ਪਿਆਰ ਮਿਲਿਆ

****************ਮੇਰੇ ਪੂਰੇ ਹੋਏ ਨਾ ਚਾਅ 

ਨਾ ਗੋਰਵ ਨਾ ਅਣਖ ਦਾ ਪੁਤਰ

ਗੁਰਬਤ ਦਾ ਲਹੁ ਰਗਾ ਚ ਗਿਆ ਸਮਾ

ਨਾ ਹੀ ਛਲ-ਕਪਟ ਨਾ ਹੀ ਕੋਈ ਫਰੇਬੀ

ਨਾ ਹੀ ਮੈ ਕੋਈ ਚੋਰ ਉਚਕਾ

*********ਇੰਜ ਸ਼ੀਤਲ ਜੇਵੇ ਪੀਪਲ ਦੀ ਛਾਅ

***************** ਮੈ ਹਾ ਇਕ ਸੱਤ ਪੁਰਖ ਦਾ ਜਾਈਆ

*****************ਜੋ ਹੈ ਭਗਤ ਤੇਰਾ ਸਚ ਸਚਾ

*****************ਸਚੇ ਅਤੇ ਸਿਧੇ ਨਾਲ ਇਥੇ ਰਬਾ

*****************ਇਥੇ ਹਰ ਕੋਈ ਕਰਦਾ ਧੱਕਾ

ਚਾਰੋ ਪਾਸਿਓ ਗਮਾ ਨਾਲ ਘਿਰੀਆ

ਮੈਨੂ ਸ਼ੁਖ ਦੀ ਜੋਤ ਤੂ ਵਿਖਾ

ਦਰਦ ਮੰਦਾ ਦੇ ਦਰਦੀਆ

ਆ ਮੇਰਾ ਦਰਦ ਵੰਡਾ

                      ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

CHMN

          ਚਮਨ

ਉਹ ਚਮਨ ਸੋਹਨਾ  ਨਾ ਮਿਲਿਆ

ਤੇਰੀ ਇਸ ਹਸੀਨ ਦੁਨਿਆ ਵਿਚ

ਜੇੜਾ ਅੱਖਾ ਦੀ ਜੋਤੀ ਦਿਲ ਚ ਪਾ

ਹਾਏ ਪ੍ਰੀਤਾ ਨਾਲ ਸਜਾਈਦਾ ਸੀ

ਤੂੰ ਸਾਡੇ ਵੇਹੜੇ ਰੋਸ਼ਨੀ ਨਾ ਕਿੱਤੀ

 ਉਹ ਅਰਮਾਨਾ ਚ ਉਡਦਾ ਆ ਜਾਵੇ

ਜਿਸ ਨੂ ਅਸੀਂ ਦਿਲ ਸਜਾਕੇ ਆਪਣਾ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਦਿਲ ਚ ਬਿਠਾਈਦਾ ਸੀ

ਉਹ ਜੋਰ ਜਬਰ,ਛਲ-ਫਰੇਬ ਨਾਲ

ਬਾਜੀ ਹਰ-ਵਾਰ ਜਿੱਤ ਲੇਂਦੇ ਸੀ

ਅਸੀਂ ਪਿਆਰ -ਪ੍ਰੀਤ ,ਸਚਾਈ ਨਾਲ

ਦਾਅ ਹਰ ਵਾਰ ਹਰ ਜਾਇਦਾ ਸੀ

ਉਹਨਾ ਲਈ ਨਿਯਮਾ ਦੀ ਅਰਪਨ

ਕੋਈ ਐਹ੍ਮੀਅਤ  ਨਈ ਸੀ ਰੱਬਾ

ਈਹ ਤਾ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਤੇ ਏਵੇ ਖੜੇ ਸਨ

ਜੇਵੇ ਬਕਰੇ ਤੇ ਬਰਛਾ ਕਸਾਈਦਾ ਸੀ

                     ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

MERE GEET

      ਮੇਰੇ ਗੀਤ

ਮੇਰੇ ਗੀਤਾ ਨੂ ਜੋ ਹੋਣੇ .ਮੇਰੀ ਉਮਰੇ ਹੋ ਜਾਵੇ

ਮੇਰੇ ਬਾਦ ਮੇਰੇ ਗੀਤਾ ਨੂ ਕੋਈ ਹਥ ਨਾ ਲਾਵੇ

ਕੋਈ ਇਨਾ ਨੂ ਸਾਜ ਨਾ ਦੇਵੇ ਅਵਾਜ ਨਾ ਦੇਵੇ

ਮੇਰੀ ਮੋਈ ਮਿਟੀ ਦਾ ਕਿਸੇ ਨੂ ਰਾਜ ਨਾ ਦੇਵੇ

ਮਰ ਕੇ ਮਾਨਸ ਜੂਨ ਵਿਚ ਫੇਰ ਜੇ ਮੈ  ਆਵਾ

ਸੁਨ ਕੇ ਗੀਤ ਮੈ ਸਾਰੀ ਉਮਰੇ ਦਰਦ ਨਾ ਹੰਡਵਾ

ਦਰਦ ਨੂ ਜਾਈਆ ਵਾਂਗ ਉਂਗਲੀ ਸੰਗ ਨਾ ਲਾਵਾ

ਨਾ ਹੀ ਦ੍ਰ੍ਦੀਲੇ ਗੀਤ ਲਿਖਾ ਨਾ ਹੀ ਏਨਾਨੁ ਗਾਵਾ

ਹੱਸਦਿਆ ਜਿੰਦ ਗੁਜਾਰਾ ਨਾ ਤੜਫਾ ਨਾ ਤੜਫਾਵਾ

ਨਾ ਮੈ ਅਰਪਨ ਹੋਂਕੇ ਭਰਾ ,ਨਾ ਹੀ ਠੰਡੀਆ ਆਹਾ

                                   ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

MEET

        ਮੀਤ

ਉਂਜ ਤਾ ਉਹ ਮੇਰਾ ਮੀਤ ਹੈ

ਬਸ ਉਸਦੀ ਪੇਸੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤ ਹੈ

ਪੇਸੇ ਦੀ ਝਨਕਾਰ ਤੇ ਹੰਕਾਰ ਹੀ

ਉਸ ਦਾ ਮਧੂਰ ਸੰਗੀਤ ਹੈ

ਦਿਲ ਚ ਕੁਝ ਅਨਛੋਇਆ ਸਧਰਾ

ਮੇਰਾ ਖਮੋਸ਼ ਪ੍ਰੇਮ ਗੀਤ ਹੈ

ਤੇਜ ਰਫਤਾਰ ਡਿਸਕੋ ਦੁਨਿਆ ਚ

ਕੋਮਲ ਸੁਰ ਸੰਗੀਤ ਮੇਰਾ ਮੀਤ ਹੈ

ਰਾਤੀ ਜੋ ਤੋੜੇ ਤਾਰੇ ਸੂਬਾ ਗਵਾਚੇ

ਇਹ ਮੇਰੀ ਹਾਰ ਹੈ ਕੇ ਜੀਤ ਹੈ

                  ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

PRWANE

           ਪਰਵਾਨੇ

ਦਿਲ ਦੀਆ ਗੱਲਾ ਦਿਲ ਹੀ ਜਾਣੇ ਯਾ ਜਾਨਣ ਪਰਵਾਨੇ

ਰੱਬਾ ਦਿਲ ਦੀਆ ਗੱਲਾ ਉਨਾ ਤੱਕ ਵੀ ਪਹੁਚਣ ਜਿਨਾ ਨਾਲ ਨੇ ਸਾਡੇ  ਯਰਾਨੇ

ਰੋਸ਼ਨੀਆ ਦੇ ਦੇਸ਼ ਚੋ ਖੁਸ਼ੀਆ ਹੰਡਾ ਮੁੱਦਤ ਬਾਦ ਇਕ ਕੁੰਜ ਆਈਏ

ਮਿਲੀ ਨਹੀ ਜੇੜੀ ਕਿੱਤੇ ਉਸ ਪਿਆਰ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੋਈ  ਲੇਨ ਆਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਪੁਰਾਣੇ

ਦਿਲ ਤੇ ਦੁਨਿਆ ਦੋ ਨੇ ਲੋਕੋ ਇਹ ਗੱਲ ਸਮਝੀ ਕਿਸੇ -ਕਿਸੇ ਦੇ ਆਵੇ

ਦਿਲ ਹਾਰ ਕੇ ਜਿਤੇ ਦੁਨਿਆ ਜਿਤ ਕੇ ਵੀ ਹਾਰੇ ਜਾਨਣ ਇਹ ਗੱਲ ਕੁਛ੍ਹ ਕੁ ਸਿਆਣੇ

ਪਿਆਰ ਪਹਚਾਨ ਹੈ ਇਹ ਕਬਜਾ ਨਹੀ ਹੈ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤੋ

ਜਖਮਾ ਵਿਚ ਵਿੰਨੀ ਜਿੰਦ ਨੂ ਇਹ ਪਿਆਰ ਨਿਰੋਇਆ ਹੀ ਪਹਿਚਾਣੇ

ਅਰਪਨ ਨੇ ਕਿ ਲਿਖੀਆ, ਕਿ ਗਾਇਆ ਤੇ ਕਿ ਹੰਡਾਇਆ

ਇਸ ਨਿਰਮੋਹੀ ਦੁਨਿਆ ਵਿਚ ਕੋਈ ਨਾ ਪੜੇ ,ਕੋਈ ਨਾ ਸੁਨੇ ਤੇ ਕੋਈ ਨਾ ਜਾਣੇ

                                                         ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

PIAR WICH WE

     ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਵੇ

ਜਿੰਦਗੀ ਗਵਾਈ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਵਿਚ ਵੇ

ਦਿਲ ਖੋ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇਰੇ ਦੀਦਾਰ ਵਿਚ ਵੇ

ਅੱਖਿਆ ਹੀ ਅੱਖਿਆ ਚ ਗਲਾ ਅਨਗਿਨਤ ਹੋਇਆ

ਇਕ ਜੰਤ ਮੈੰਨੂ ਮਿਲੀ ਉਸ ਇਕਰਾਰ ਵਿਚ ਵੇ

ਇਕ ਤੇੰਨੁ ਹੀ ਅਸਾ ਦਿਲ ਵਿਚ ਵਸਾਇਆ ਵੇ

ਵਰਨਾ ਕੀ ਕੁਛ੍ਹ ਨਹੀ ਹੈ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਵੇ

ਦਿਲ ਦੀ ਦੁਨਿਆ ਦਾ ਸਰਤਾਜ ਤੇੰਨੁ ਮਨਿਆ

ਤੂ ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਨੂ  ਰੋਲਿਆ ਆਕੇ ਹੰਕਾਰ ਵਿਚ ਵੇ

ਤੂ ਸਬ ਕੁਛ੍ਹ ਪਾ ਕੇ ਜਿਤੀਆ ਇਹ ਸੰਸਾਰ ਵੇ

ਅਸੀਂ ਸਬ ਗਵਾਕੇ ਜਿੱਤੇ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਵਪਾਰ ਵਿਚ ਵੇ

ਪਿਆਰ ਦੀ ਤਰੰਗ ਨਾਲ ਦਿਲ ਸੰਗੀਤ ਮਏ ਹੋਇਆ

ਤੂ ਤਾ ਖੋ ਗਿਆ ਇਸ ਪੇਸੇ ਦੀ ਝਨਕਾਰ ਵਿਚ ਵੇ

                             ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ  

KHUAB

          ਖੁਆਬ

ਦਿਲ ਨਾ ਆਖੇ ਲਗਦਾ ਮੈ ਏਨੁ ਸੋ ਸਮਜਾਵਾ

ਇਹ ਆਖੇ ਮੈ ਏਨੁ ਤੇਰੇ ਖੁਆਬ ਵਿਖਾਵਾ

ਖਾਬ ਵੇਖ ਇਹ ਲੋਕਾ ਨੂ ਕਹੇ ਮੇੰਨੁ ਦੇਵੋ ਦਿਲਾਸੇ

ਮੇਰੇ  ਖੁਆਬ ਪੂਰੇ ਹੋ ਜਾਨ ਮੈੰਨੂ ਮਿਲ ਜਾਨ ਹਾਸੇ

ਬੇ-ਸਬਰਾ ਹੋ ਆਖੇ ਖੁਆਬ ਹੁਣੇ ਹੋਣ ਹਕਿਕੱਤ

ਮਹਬੂਬ ਮੇਰਾ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਖੁਸ਼ਿਆ ਹੋਣ ਚਾਰੋ ਪਾਸੇ

ਜੱਦ ਖੁਆਬ ਪੂਰੇ ਹੋਣ ਨਾ ਇਹ ਮੈੰਨੂ ਤੜਫਾਵੇ

ਆਪ ਵੀ ਡਾਡਾ ਕਲਪੇ ਤੇ ਨਾਲ ਮੈਨੂ ਕਲਪਾਵੇ

ਮੈੰਨੂ ਮੇਰੀਆ ਹੀਨਤਾ ਅਤੇ ਕਮਜੋਰੀਆ ਦਸੇ

ਆਪ ਹੀ ਡਾਡਾ ਰੋਵੇ ਤੇ ਨਾਲ ਮੈੰਨੂ ਵੀ ਰੁਵਾਵੇ

ਹਾਏ ਉਏ ਮੇਰੀਆ ਰੱਬਾ ਮੈ ਏਨੁ ਕੇਵੇ ਸਮਜਾਵਾ

ਯਾ ਅਰਪਨ ਮੈੰਨੂ ਮੇਰਾ ਮਹਬੂਬ ਮਿਲ ਜਾਵੇ

                          ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ  

BHAR AEE GI

          ਬਹਾਰ ਆਏ ਗੀ

ਜੇ ਅੱਜ ਗਮੀ ਹੈ ਤਾ ਕੱਲ ਖੁਸ਼ੀ ਵੀ ਆਵੇ ਗੀ

ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਮੇਰੇ ਵੇਹੜੇ ਵਿਚ ਮੁਸਕੁਰਾਵੇ ਗੀ

ਜੇੜਿਆ ਗਲਿਆ ਮੇਨੂ ਖਾਨ ਨੂ ਆਉਦਿਆ ਨੇ

ਦੇਖਣਾ ਕੱਲ ਉਹਨਾ ਸੰਗ ਮੇਰੀ ਬਨ ਵੀ ਜਾਵੇ ਗੀ

ਭਵਿਖ ਦੀ ਸੋਚ ਨੇ ਮੇਰਾ  ਜਿਨਾ ਦੁਬਰ ਕੀਤਾ ਹੈ

ਮੈ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਹੋਵਾਗਾ ਫੇਰ ਇਹ ਸ਼ੋਚ ਨਾਸਤਾਵੇ ਗੀ

ਦਿਲ ਨੂ ਦਿਲਾਸੇ ਦੇ ਰਿਆ ਡੁੱਬ ਨਾ ਹਿਮੰਤ ਕਰ

ਆਖਿਰ ਇਹ ਓਖੀ ਘੜੀ ਗੁਜਰ ਹੀ ਜਾਵੇ ਗੀ

ਪਤਝੜ ਦਾ ਮੋਸਮ ਆ ਗਿਆ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਵਿਚ

ਬਹਾਰ ਵੀ ਆਵੇ ਗੀ ਬੁਲਬੁਲ ਮੁਸਕੁਰਾਵੇ ਗੀ

ਧੁਪ ਤੇ ਛਾ ਦਾ ਖੇਡ ਹੈ ਸਦਿਆ ਤੋ ਚਲ ਰਿਆ

ਕਿਸਮਤ ਫੇਰ ਜਿੰਦਗੀ ਚ  ਇਹ ਕਿਸਾ ਦੋਹ੍ਰਾਵੇ ਗੀ  

ਜੋ ਬੰਜਰ ਤੇ ਤਪਦੀ ਦਿਲ ਦੀ ਜਮੀਨ ਹੈ

ਕੁਦਰਤ ਉਸ ਤੇ ਮੇਹਰ ਦੇ ਫੁੱਲ ਬਰ੍ਸਾਵੇ ਗੀ

ਆਸ ਜੋ ਸਾਲ ਤੋ ਦਿਲ ਵਿਚ ਹੈ ਪਲ ਰਹੀ

ਆਖਿਰ ਅਪਨੇ ਟੀਚੇ ਤੇ  ਪੂਹਚਜਾਵੇ ਗੀ

ਹਸੋ ਨਾ ਭੋਲਿਓ ਮੇਰੇ ਮੰਦੜੇ ਹਾਲ ਤੇ ਅਰਪਨ

ਕਾਮਜਾਬੀ ਮੇਰੀ ਤੇ ਉਂਗਲ ਦੰਦਾ ਚ ਆਵੇ ਗੀ

ਸਮਾ ਬਦਲਦਾ ਹੈ ਇਹ ਸਮੇ ਦਾ ਦਸਤੁਰ ਹੈ

ਦਿਨਾ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਬਹਾਰ ਗੁਲਸ਼ਨ ਖਿਲਾਵੇ ਗੀ

                           ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

NA HUNDE

         ਨਾ ਹੁੰਦੇ

ਕਾਸ਼ ਮੁਹੱਬਤ ਦੇ ਮਾਰੇ ਨਾ ਹੁੰਦੇ

ਉਹ ਸਾਨੂ ਏਨੇ ਪਿਆਰੇ ਨਾ ਹੁੰਦੇ

ਜੇੜੀ ਹਕੀਕਤ ਨਈ ਇਕ ਖਵਾਬ ਹੈ

ਉਹ ਖ੍ਵਾਬਾ ਦੇ ਸਾਨੂ ਸਹਾਰੇ ਨਾ ਹੁੰਦੇ

ਹੋਰ ਤਾ ਕੁਛ੍ਹ ਨਹੀ ਧੜਕਨ ਹੈ ਤੂ

ਤਾ ਹੀ ਤਾ ਬਿਨ ਤੇਰੇ ਗੁਜਾਰੇ ਨਾ ਹੁੰਦੇ

ਉਹੀ ਕੁਛ੍ਹ ਪਲ ਸੀ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ

ਹਾਏ  ਕੁਛ੍ਹ ਪਲ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੁਜਾਰੇ ਨਾ ਹੁੰਦੇ

ਜੇ ਚਨੀਏ ਮੇਰਾ ਸਾਥ ਤੂ ਦੇ ਦਿੰਦੀ

ਤਾ ਅਸੀਂ ਜਿੰਦਗੀ ਤੋ ਹਾਰੇ ਨਾ ਹੁੰਦੇ

ਜਿਸਮ ਦੀ ਭੁੱਖ ਪਿਆਰ ਨਈ ਚਨ੍ਨੀਏ

ਜੇ ਹੁੰਦੀ ਤਾ ਦਿਲ ਚ ਏਨੇ ਚੋਬਾਰੇ  ਨਾ ਹੁੰਦੇ

ਦਿਲ ਦੁਖਾਇਆ ਤੂ ਜਾਨ ਬੁਝ ਕੇ

ਨਈ ਤਾ ਤੇਰੀ ਜੁਬਾਨ ਤੇ ਹੁੰਗਾਰੇ ਨਾ ਹੁੰਦੇ

                        ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

PRIT MNDR

          ਪ੍ਰੀਤ ਮੰਦਰ

ਪ੍ਰੀਤ ਅਪਣੀ ਕੰਡਿਆ ਤੇ ਚੱਲਕੇ

ਪ੍ਰੀਤਾ ਦੇ ਮੰਦਰੀ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਹੈ

ਪ੍ਰ੍ਬਤਾ ਦੇ ਸੋਹਣੇ ਦਿਲ   ਵਿਚ

ਆਪਾ ਲਈ ਮਖਮਲੀ ਸੇਜ ਵਿਛੀ ਹੈ

ਪ੍ਰਦੇਸੀ ਬੱਦਲ ਬਾਦ ਮੁੱਦਤ ਮਿਲਿਆ

ਬਿਰਹਨ ਬੱਦਲੀ ਗੱਲ ਲਗ ਰੋ ਪਈ ਹੈ

ਮੋਰ ਪੇਲਾ ਪਾ- ਪਾ ਨਚ ਰਿਆ ਹੈ

ਮੋਰਨੀ ਉਸਦੇ ਚਾਰ-ਚੁਫੇਰੇ ਘੁਮ ਰਹੀ ਹੈ

ਧਰਤੀ ਤੇ ,ਰਹੇ ਸੋਹਨੀ ਹੋੰਦ ਉਸ ਦੀ

ਆਖੋ ਡਿਗਦੀ ਦਾਤ ਦੀ ਚੁੰਜ ਭਰੀ ਹੈ

ਪੰਛੀਆ ਨੇ ਨਚਦੀਆ ਤੇ ਚਹਕਦੀਆ

ਚੁੰਜਾ ਚ ਚੁੰਜਾ ਪਾ ਕੇ ਇਕ ਗੱਲ ਕਹੀ ਹੈ

ਫੁੱਲਾ ਨੇ ਹਵਾਵਾ ਨੂ ਖੁਸ਼ਬੋਆ ਦਿੱਤੀਆ

ਹਵਾ ਰਾਹੀ ਪਰਾਗ ਸਜਨੀ ਨੂ ਮਿਲੀ ਹੈ

ਚੱਲ ਆਪਾ ਵੀ ਇਸ ਖੇਲ ਵਿਚ ਖੋ ਜਾਈਏ

ਜਿਸ ਖੇਲ ਨਾਲ ਇਹ ਜੰਤ ਖਿਲੀ ਹੈ

                        ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

BDNSIB HNJHU

         ਬਦਨਸੀਬ ਹੰਝੂ

ਬਦਨਸੀਬ ਹੰਝੂ ਜੇੜੇ  ਅਖਾ ਚੋ ਬਹੀਏ ਨਾ

ਵਿਲਵਿਲਾਂਦੇ ਜਜਬਾਤ ਜੇੜੇ ਅਸਾ ਕਹਿਏ ਨਾ

ਬਿਰ੍ੜਾ,ਬੇਰੋਜਗਾਰੀ ,ਬੇ-ਬਸੀ,ਬਦਕਿਸ੍ਮਤੀ

ਦਸ ਕੇਹੜੇ ਗਮ ਅਸਾ ਨੇ ਤੇਰੇ ਲਈ ਸਹੀਏ ਨਾ

ਤੁਸਾ ਨੇ ਸਾੜੇ ਜੋਗਾ ਹੋਣਾ ਹੀ ਕੀ ਸੀ ਸਜਨਾ

ਅਫਸੋਸ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਜੋਗੇ ਵੀ ਰਹਿਏ ਨਾ

ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਤੁਸਾ ਤੋੜਿਆ ,ਤੁਹਾਡਾ ਸ਼ੁਕਰਿਆ

ਫੇਰ ਅਸੀਂ ਜਿੰਦਗੀ ਚ  ਮਜਿਲ ਲਈ ਖਹਿਏ ਨਾ

ਸਬ ਤਨਾਵਾ ਛੜ ਫੇਰ ਵੀ ਚੇਨ ਮਿਲਿਆ ਨਹੀ

ਪਲ ਭਰ ਵੀ ਅਰਪਨ ਅਸੀਂ ਚੇਨ ਨਾਲ ਬਹੀਏ ਨਾ

                             ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

        ******************

                  ਪਿਆਰਾ ਜੀਆ

ਕੋਈ ਪਿਆਰਾ ਜੀਆ ਸਜਣ ਮਿਲੇ

ਜਿਸ ਨੂ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਹਾਲ ਸੁਨਾਵਾ

ਕਦੇ ਉਸ ਸੰਗ ਰੋਵਾ ਕਦੇ ਮੁਸਕੁਰਾਵਾ

ਕਦੇ ਉਸ ਦੀਆ ਸੁਨ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਗਾਵਾ

ਕਦੇ ਮੈ ਅਰਪਨ ਉਸ ਸੰਗ ਮਿਲ ਬੇਠਾ

ਕਦੇ ਉਸ ਨੂ ਮਿਲਣ ਲਈ ਭਰਾ ਆਹਾ

                       ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

O DILA

         ਓ ਦਿਲਾ

ਬਾਜੀ ਖੇਡ ਕੇ ਹਾਰਨਾ ਵਖ ਗਲ ਏ

ਬਿਨਾ ਖੇਡਿਆ ਨਾ ਹਰ ਓ ਦਿਲਾ

ਕੱਲ  ਦਾ ਫਿਕਰ ਨਾ ਕਰ ਓ ਦਿਲਾ

ਕੱਲ ਲਈ  ਅੱਜ ਨਾ ਮਰ ਓ ਦਿਲਾ

ਤੇਰੀ ਮਸੁਮਿਤ ਜੇ ਨਾ ਪਾ ਸਕੀ ਜਿੰਦਗੀ

ਇਸ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਖੁਦ ਤੇ ਨਾ ਧਰ ਓ ਦਿਲਾ

ਮੰਦੇ ਹਾਲ ਅਗੇ ,ਹਾਰ ਨਾ ਹਿਮਤ ਕਰ

ਠ੍ਨ੍ੜਿਆ ਆਹਾ ਐਵੇ ਨਾ ਭਰ ਓ ਦਿਲਾ

ਹਾਕਮ ਦੇ ਜੁਲਮ ਨੂ ਉਧੇੜ ਕੇ ਰਖ ਦੇ

ਈਨਾ ਨੂ ਚੁਪਚਾਪ ਨਾ ਜਰ ਓ ਦਿਲਾ

ਸਮਾ ਤਕਦੀਰ ਕੋਈ ਵੀ ਮੇਰੇ ਸਾਥ ਨਹੀ

ਤੂ ਤਾ ਮੇਰਾ ਸਾਥ ਦੇ ਨਾ ਡਰ ਓ ਦਿਲਾ

                       ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

         ****************

               ਗਇਆ

ਕੁਛ੍ਹ ਕਹਾਨੀਆ ਜੇੜਿਆ ਸਾਥੋ ਦੱਸਿਆ ਨਾ ਗਇਆ

ਹਾਏ ਦਿਲ ਵਿਚ ਵੀ ਉਹ ਲੁਕਾ ਕੇ ਰਖਿਆ ਨਾ ਗਇਆ

                                    ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

KRAGE

             ਕਰਾਗੇ

ਤੇਨੂ ਯਾਦ ਕਰ-ਕਰ  ਰੋਇਆ ਕਰਾਗੇ

ਹੰਝੂ ਦੇ ਹਾਰ ਪਰੋਇਆ      ਕਰਾਗੇ

ਜੇ ਤੂ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀ ਤਾ ਏਦਾ ਹੋਣਾ ਸੀ

ਨਾ ਜਾਗਿਆ ਕਰਾਗੇ ਨਾ ਸੋਇਆ ਕਰਾਗੇ

ਸੁਪਨਿਆ ਭਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਜੋ ਗੁਜਰੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ 

 ਯਾਦ ਕਰ ਨਾ ਜੀਆ ਕਰਾਗੇ ਨਾ ਮੋਇਆ  ਕਰਾਗੇ

ਅਪਣੀ ਹਕੀਕਤ ਤੋ ਲਾ -ਵਸਤਾ ਹੋਕੇ  ਸਜਨੀ

ਤੇਰੀ ਹਸੀਨ ਯਾਦਾ ਵਿਚ ਖੋਇਆ ਕਰਾਗੇ

ਸਾਹਾ ਦੀ ਲੜੀ ਵਿਚ ਤੇਰਿਆ ਯਾਦਾ ਦੇ ਮੋਤੀ

ਵਿਰਲੇ ਨਾ ਹੋਣ ਹਰ ਪਲ ਪਰੋਇਆ ਕਰਾਗੇ

                         ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

           **********************

                ਰਿਹਾਈ

ਤ੍ਤੂ ਮੁੱਡ  ਤੋ ਨਾ ਦਿੰਦਾ ਇਹ ਤੇਰੀ ਖੁਦਾਈ ਸੀ

ਤੂ ਦੇ ਕੇ ਲੈ ਲੀਤਾ ਇਹ  ਤੇਰੀ ਬੇ-ਪ੍ਰਵਾਈ ਸੀ

 ਜਵਾਨੀ ਭਰ ਤੂ ਜਜਬਾਤਾ ਚ ਜਕੜਿਆ ਰਿਆ

ਜਵਾਨੀ ਬੀਤਣ ਤੋ ਬਾਦ ਤੇਰੀ ਹੋਈ ਰਿਹਾਈ ਸੀ

ਤੂ ਮੁੱਡ ਤੋ ਹੀ ਖੁਦ  ਦਾ ਦੁਸ਼ਮਨ ਰਿਆ ਅਰਪਨ

ਇੰਜ ਨਹੀ ਇੰਜ ਕਰਨਾ ਸੀ ਖੁਦ ਨਾਲ ਖੁਦ ਦੀ ਲੜਾਈ ਸੀ

                                         ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ  

BHOLIE

            ਭੋਲੀਏ

ਚਲ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ,ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਮੰਦਰੀ ਚਲੀਏ

ਜਿਥੇ ਆਪਾ ਜੋਬਨ ਦੀ ਕੰਦੀਲ  ਜਗਾਈ ਨਹੀ

ਚਲ ਭੋਲੀਏ ਆਪਾ ਦਿਲ ਦੀ ਜੰਤ ਮਹਕ ਲਈਏ

ਜੇੜੀ ਆਪਾ ਰਹ ਸ਼ਰਮਾ ਦੀਆ ਗਲਿਆ ਚ ਮਹਕਾਈ ਨਹੀ

*************ਚਲ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ................

ਤੜਫਦਾ ਹੈ ਇਕ ਮੁਦਤ ਤੋ ਮੇਰਾ ਬੇਚੈਨ ਮਨਵਾ ਭੋਲੀਏ

ਹੁਣ ਸਬਰ ਤੇ ਸੰਤੋਖ ਦਾ ਪਿਯਾਲਾ ਰਲ ਮਿਲ ਪੀਏ

ਆਪਾ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਹੋ ਜਾਈਏ ,ਪ੍ਰੀਤਾ  ਚ ਖੋ ਜਾਈਏ

ਪ੍ਰੇਮ ਦੀ ਬਸਤੀ ਵਿਚ ਸ਼ਾਨ ਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਜਈਏ

*************ਚਲ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ .................

ਰੀਝਾ ਜਿੰਨਾ ਤੇ ਸਮੀਆ ਤੇ ਦੁਖਾ ਦੀ ਪਰਤ ਜੰਮ ਗਈ

ਆਪਾ ਵਫਾਵਾ ਦਾ ਬਟਨਾ ਲਾ ,ਮਲ ਮਲ ਧੋਈਏ

ਰੀਤਾ ਦੀ ਦੁਨਿਆ ਛਡ ਪ੍ਰੀਤਾ ਦੀ ਦੁਨਿਆ ਚ ਚਲੀਏ

ਚਲ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ,ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਮੰਦਰੀ ਚਲੀਏ

************ਚਲ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ....................

ਸੋਚ ਜੋ ਗਵਾਚੀ ਅਪਨੀ ਸੁਖ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿਚ

ਉਹ ਸੁਖ ਆਪਾ ਨੂ ਮਿਲੇਗਾ ਸਚ ਵਿਸਾਲ ਵਿਚ

ਉਹ ਤ੍ਰਿਪਤੀ ਦਾ ਸਰੋਵਰ ਹੈ ਤੇ ਮਹਕਾ ਦੀ ਬਸਤੀ

ਕੀ ਕੁਛ੍ਹ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਕਮਾਲ ਵਿਚ

***********ਚਲ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ......................

ਆਪਾ ਗੇਰਤ ਵਿਚ ਜਈਏ ਤੇ ਗੇਰਤ ਵਿਚ ਮਰੀਏ

ਆ ਆਪਾ ਕਸਮਾ ਖਾ ਲਈਏ ,ਕੁਝ ਏਦਾ ਦਾ ਕਰੀਏ

ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਦਿਲ ਦਾ  ਆਪਾ ਬਨੀਏ ਹੋਂਸਲਾ

ਨਾ ਹੀਨਤਾ ਸਹੇੜੀਏ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਆਪਾ ਆਹਾ ਭਰੀਏ

**********ਚਲ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ .......................

ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਜੋ ਟੁਟਿਆ ਹੈ ਦਿਲਾ ਦਾ ਅਪਨਾ

ਉਸ ਨੂ ਬਣਾਈਏ ਤੇ ਜਿੰਦਗੀ ਦੀਆ ਸਿੜਿਆ ਚੜੀਏ

ਕਲਿਆ ਤੋ ਲੈ ਖੁਸ਼ਬੋਆ ਤੇ ਘਟਾਵਾ ਤੋ ਮਸਤੀਆ

ਉਮਰ ਭਰ ਰਹਨ ਲਈ ਇਕ ਗੁਲਸ਼ਨ ਬਣਾਈਏ

***********ਚਲ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ..............

ਜੋ ਮਜਬੂਰੀ ਵਿਚ ਚਾਹਤਾ ਨੇ ਛੁਪਾ ਰਖੀਆ

ਉਹਨਾ ਨੂ ਦੇ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਜਿੰਦਗਾਨੀ ਰੋਸ਼ਨਾਈਏ

ਹੈ ਤੰਗ ਦਿਲ ਦੁਨਿਆ ਇਥੇ ਝੰਜਟ ਨੇ ਹਜਾਰਾ

ਆ ਭੋਲੀਏ ਤੇਨੁ ਪ੍ਰੀਤਾ ਦੇ ਮੰਦਰੀ ਪੁਕਾਰਾ

ਆ ਤੇਰੇ ਸਿਸ੍ਕਦੇ ਅਰਮਾਨਾ ਨੂ ਗੀਤ ਦੇ ਦਵਾ

ਹਿਕ ਵਿਚ ਲੈ ਤੇਨੁ ਭੋਲੀਏ ਪ੍ਰੀਤ ਨਾਲ ਦੁਲਾਰਾ

**********ਚਲ ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ................

                             ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

UMNGA

        ਉਮੰਗਾ

ਦਿਲ ਵਿਚ ਜੋ ਉਮੰਗਾ ਜਗਾਨੇ ਪੁਰੀਆ ਕਰੀਆ ਕਰ  

ਅਪਨੀ ਝੋਲੀ ਸਦਾ ਖੁਸ਼ਿਆ ਨਾਲ     ਭਰੀਆ ਕਰ  

ਦਿਲ ਤੜਫਾ ਨਾ ,ਵਕਤ ਆਖੀਰ  ਗੁਜਰ ਜਾਵੇ ਗਾ

ਆਹਾ ਨਾ ਭਰੀਆ ਕਰ ਐਵੇ ਨਾ    ਠਰੀਆ  ਕਰ

ਮੋਤ ਦੇ ਨਾਲ ਤਾ ਹੈ ਜਿੰਦਗੀ ਦਾ ਵਜੂਦ ਅਰਪਨ

ਐਵੇ ਨਾ ਡਰਿਆ ਕਰ ਜਿਉਦੇ ਜੀ ਨਾ ਮਰੀਆ ਕਰ

ਇਹ ਗਮ ਦਾ ਸਮੁੰਦਰ ਕਾਇਨਾਤ ਨੇ ਹੈ ਦਿਤਾ

ਹਸ - ਹਸ ਕੇ ਹਿਮਤ -ਹੋਸਲੇ ਨਾਲ ਤਰਿਆ  ਕਰ

ਘਬਰਾਹਟ ਹੀ ਹੈ ਹਾਰ ਦੀ ਜਨਨੀ ਅਰਪਨ

ਘਬਰਾਇਆ ਨਾ ਕਰ ਜਿਤੀ ਬਾਜੀ ਨਾ ਹਰੀਆ ਕਰ

                                     ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

           ਹਰਸ਼ ਵਰਧਨ ਦੇ ਨਾ

                                     ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

RUH TEHAE

           ਰੂਹ ਤਿਹਾਈ

ਰੂਹ ਤਿਹਾਈ ਮੇਰੀ ਵੈ

ਪਿਆਰ ਦਾ ਘੁਟ ਪਿਆਓ

ਜੇੜੀ ਬਿਰਹਾ ਦਿਲ ਚ ਬਲਦੀ

ਉਹਨੁ ਪਾ-ਪਾ ਪ੍ਰੀਤ ਬੁਝਾਓ

********ਰੂਹ ਤਿਹਾਈ ........

ਮੈ ਨਿਰਮੋਹੀ ਨਹੀ ਸਾ

ਨਿਰਮੋਹੀ ਦਾ ਹਾ ਸਤਾਇਆ

ਮੇਰੇ ਤੇ ਯਕੀਨ ਨਹੀ ਤਾ

ਉਸ ਨਿਰਮੋਹੀ ਨੂ ਬੁਲਾਓ

********ਰੂਹ ਤਿਹਾਈ .........

ਕੋਈ ਸ਼ਾਮ ਬਣੇ ਕੋਈ ਰਾਧਾ

ਰੋਈ ਹੀਰ ਬਣੇ ਕੋਈ ਰਾਂਝਾ

ਦੁਖ -ਸੁਖ ਕਰੀਏ ਸਾਂਝਾ

ਆਓ ਦੀ ਰਾਸ ਰਚਾਓ

               ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

AKHIA

         ਅਖੀਆ

ਅਖੀਆ ਉਸ ਦੀਆ ਬੁਲਾਂਦਿਆ ਗਇਆ

ਹਾਲ   ਦਿਲਾ ਦੇ  ਸੁਨਾਦਿਆ    ਗਇਆ

ਮੁਹਬਤ ,ਗਿਲਾ ਸ਼ਿਕਵਾ , ਪਿਆਰ ਪ੍ਰੀਤ

ਸਾਰੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਜਜ੍ਬਾ ਜਤਾਦਿਆ ਗਇਆ

***********ਅਖੀਆ ਉਸ ਦੀਆ .........

ਸਧਰਾ ਮੇਰੀਆ  ਜਗਾਂਦੀਆ  ਗਇਆ

ਮਿਲਨੇ ਦੀਆ ਤਾਘਾ ਵਧਾਂਦੀਆ ਗਇਆ

ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਗੀਤ ਸੁਨਾਦਿਆ ਗਇਆ

ਹਾਏ ਸਾਨੂ ਤੜਫਾਂਦੀਆ ਗਇਆ

**********ਅਖੀਆ ਉਸ ਦੀਆ .........

ਦਿਲ ਵਿਚ ਖ਼ਾਬ ਸਜਾਂਦੀਆ ਗਇਆ

ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਮਹਕਾਂਦੀਆ    ਗਇਆ

ਚਾਹਤਾ ਨੂ ਬਹਕਾਂਦੀਆ  ਗਇਆ

ਬਿਰਹੋ ਦੀ ਅਗਨ  ਲਗਾਂਦੀਆ ਗਇਆ

**********ਅਖੀਆ ਉਸ ਦੀਆ ...........

ਬੁਜਾਰਤਾ ਜਇਆ ਮੈਨੂ ਪਾਂਦੀਆ ਗਇਆ

ਸਿਸ੍ਕਦਿਆ ਗਇਆ ਮੁਸ੍ਕੁਰਾਂਦੀਆ ਗਇਆ

ਉਠਦਿਆ ਗਇਆ ਨੀਵੀ ਪਾਂਦੀਆ  ਗਇਆ

ਮਿਲਦਿਆ ਗਇਆ ਸ਼ਰਮਾਂਦੀਆ   ਗਇਆ

*********ਅਖੀਆ ਉਸ ਦੀਆ ...........

            ਸੁਨੀਤਾ ਦੇ ਨਾ

                             ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

AEE KOE

       ਆਏ ਕੋਈ

ਅਖਾ ਮੀਟੀ ਆਏ ਕੋਈ

ਬਾਹਾ ਚ ਸਮਾਏ ਕੋਈ

ਜਦ ਕੋਈ ਨਾਤਾ ਨਹੀ ਮੇਰਾ

ਫੇਰ ਦਿਲ ਨੂ ਕਿਉ ਲੁਭਾਏ ਕੋਈ

ਜਿਉ-ਜਿਉ ਦੁਰ ਜਾਵੇ ਕੋਈ

ਦਿਲ ਚ ਵਸਦਾ ਜਾਵੇ ਕੋਈ

ਮੈ ਕੀ ਕਰਾ ਦਸ  ਓਏ ਲੋਕਾ

ਮੈਨੂ ਆ ਕੇ ਸਮਝਾਏ ਕੋਈ

ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਸੁਪਨਾ ਮੋਇਆ

ਪਾ-ਪਾ ਵੇਨ ਮੈਨੂ ਰੋਵਾਏ ਕੋਈ

ਗਲਾ ਉਸ ਦੀਆ ਉਸ ਤੋ ਮਿਠੀਆ

ਮੈਨੂ ਉਸ ਦੀ ਗਲ ਸੁਨਾਏ ਕੋਈ

                ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

TERE LEE

           ਤੇਰੇ ਲਈ

ਇਹ ਗਜਲ ਹੈ ਤੇਰੇ ਲਈ

ਜੇਵੇ ਹਨੇਰੇ ਚ ਸਵੇਰੇ ਲਈ

ਓਖੀ ਜਿੰਦਗੀ ਨੇ ਹਿਮਤ ਹਾਰੀ

ਤੇਰੀ ਬਾਹ ਫੜੀ ਜੇਰੇ ਲਈ

ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਚ ਸ਼ਾਂਤੀ ਹੀ ਸ਼ਾਂਤੀ

ਵਧ ਏਸ ਤੋ ਕੁਝ ਨਈਮੇਰੇ ਲਈ

                     ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

         *************
            ਜੋਸ਼

ਇਕ ਜੋਸ਼ ਸੀ ਜਵਾਨੀ ਦਾ

ਉਹ ਵੀ ਬੇਚਾਰਾ ਹਾਰ ਗਿਆ

ਜਿੰਦੇ ਸਾ ਜਿਸਦੇ ਸਹਾਰੇ ਤੇ

ਉਹ ਸਹਾਰਾ ਹੀ ਸਾਨੂ ਮਾਰ ਗਿਆ

                     ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

EK KUDI

         ਇਕ ਕੁੜੀ

ਮੈ ਕਿ ਕਰਾ ਇਕ ਕੁੜੀ ਮੈਨੂ ਯਾਦ ਆਉਦੀ ਹੈ

ਮੇਰੀ ਸ਼ੋਚ ਉਸਦੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਗਵਾਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ

ਉਸ ਦਾ   ਵਤੀਰਾ ਠੀਕ  ਨਹੀ ਹੈ  ਮੇਰੇ  ਨਾਲ

ਫੇਰ  ਕਿਉ ਉਹ ਮੇਰੇ  ਦਿਲ  ਨੂ     ਭਾਂਦੀ  ਹੈ

ਇਹ ਘਾਟੇ ਦਾ ਵਿਪਾਰ ਮੇਰੀ ਸਮਜੇ ਨਾ ਆਵੇ

ਦਿਲ ਉਸ ਨੂ ਪਿਯਾਰ ਕਰਦੇ ਜੋ ਉਸ ਨੂ ਤੜਫਾਂਦੀ ਹੈ

ਹਾਏ ਸਹਮ ਜਾਵੇ ਸਿਮਟ ਜਾਵੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ

ਦੁਰ ਜਾਕੇ ਝੂਮਦੀ ਹੈ ਨਾਲੇ ਮੁਸਕੁਰਾਂਦੀ ਹੈ

ਉਜ ਸਾਫ਼ ਆਖੇ ਉਸ ਦਾ ਲਗਾਉ ਨਹੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ

ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਆਖੇ "ਹੈ " ਉਹ ਤਾ ਐਵੇ ਸ਼੍ਰਮਾਂਦੀ ਹੈ

 ਆਪਣੀ ਤਾਲੀਮ ਤੇ ਸਭਿਅਤਾ ਦੀ ਅਹਮੀਅਤ ਦਸ ਕੇ

ਅਰਪਨ ਫਕੀਰ ਦੇ ਪਿਆਰ ਭਰੇ ਦਿਲ ਨੂ ਠੁਕਰਾਂਦੀ  ਹੈ

                                   ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

         ਭੋਲਾ ਦੇ ਨਾ

                               ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

HNJHU ROE

      ਹੰਝੂ ਰੋਏ

ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਅਜ ਬੇਠ ਕੇ ਕਲਿਆ ਸ਼ਬਦਾ ਦੇ ਹੰਝੂ ਰੋਏ

ਸਾਡੇ ਹਿਸੇ ਦ੍ਰ੍ਦੀਲੇ ਅਖਰ ਅਸੀਂ ਦਰਦਾ ਜੋਗੇ ਜੋ ਹੋਏ

ਚੰਦਰਾ ਗਮਾ ਨੂ  ਸਜਨਾ ਵਾਂਗ  ਜੀ  ਆਇਆ ਨੂ  ਆਖੇ

ਆਹਾ ਭਰ ਕੇ  ਦਿਲ ਦੀ ਦ੍ਲੀਜੇ ਬੂਕ-ਬੂਕ ਹੰਝੂ ਚੋਏ

ਗਰਮ ਹੰਝੂ ਭਾਫਾ ਬਣ ਕੇ ਦਿਮਾਗੀ ਇਸ  ਦੇ ਚੜ ਜਾਂਦੇ

ਦਿਲ ਦੇ ਕੋਮਲ ਚਾਵਾ ਨਾਲ ਲੋਰੀਆ ਦੇ ਕੇ ਰੋਜ ਇਹ ਸੋਏ

ਬਾਗ ਲਗਵਾ ਚਮਨ ਖਿਲਾਵਾ ਉਸਦੀਆ ਨਜਰ ਝਾਤੀ ਪਾਈ

ਇਸ ਦਿਲ ਦੀ ਗਮ ਦੀ ਮਿਟੀ, ਉਸ ਨੇ ਗਮ ਦੇ ਬੀ ਜੀ ਬੋਏ

ਕਿਸੇ ਨਾ ਵੇਖਿਆ ਕਿਸੇ ਨਾ ਭਾਲਿਆ ਕਿਸੇ ਨਾ ਰਾਹ ਦਿਖਾਈ

ਜਦ ਅਰਪਨ ਅਸੀਂ ਦਿਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਯਾਦਾ ਵਿਚ ਸਾ ਖੋਏ

                                                    ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

MAI JINA CHAHNA HA

        ਮੈ ਜੀਨਾ ਚਾਹਨਾ ਹਾ

ਮੈ ਜੀਨਾ ਚਾਹਨਾ ਹਾ , ਮੈ ਜੀਨਾ ਚਾਹਨਾ ਹਾ

ਅੰਬਰਾ ਤੋ  ਖੁਸ਼ਿਆ  ਲਿਆਕੇ  ਮੈਨੂ ਦੇ  ਦੈ

ਪਿਆਰ ਵਾਲਾ ਦਿਲ ਕੋਈ ਬਹਿਕਾ ਕੇ ਦੈ ਦੈ

ਸੀਨੇ ਵਿਚ  ਤਾਂਘ  ਹੋਵੇ ਅਖਾ ਵਿਚ   ਹੰਝੂ

ਤਪਦੇ ਸੀਨੇ ਲਈ  ਕੋਈ ਰਵਾ ਕੇ ਮੇਨੂ ਦੇ ਦੈ

**************ਮੈ ਜੀਨਾ ਚਾਹਨਾ ਹਾ....

ਪ੍ਰ੍ਬਤਾ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿਚ ਇਕ ਸੋਹਨਾ ਜੀਆ ਮਹਲ ਹੋਵੇ

ਉਥੇ ਹੋਣ ਸੁਗਨਧਿਆ ਤੇ ਹਰ ਗਲ ਸੋਹਲ ਹੋਵੇ

ਪ੍ਰੀਤਾ ਦੀਆ ਪੀੰਗਾ ਪੇਨ, ਹੋਣ ਗਲਾ ਪਿਆਰ ਦੀਆ

ਹਰ ਤਰਫ਼ ਖੁਸ਼ਿਆ ਦੀ ਰਬਾ ਚਹਲ ਪਹਲ ਹੋਵੇ

*************ਮੈ ਜੀਨਾ ਚਾਹਨਾ ਹਾ .........

ਸਜਨ ਹੋਣ ਸਾਰੇ ਕੋਈ ਵੀ ਨਾ ਵੇਰੀ ਹੋਵੇ

ਉਹਨਾ ਦੀ ਹਰ ਗਲ ਪਿਆਰ ਤੋ ਪਿਆਰੀ ਹੋਵੇ

ਢੇਰ ਸਾਰਿਆ ਦਾਤਾ ਹੋਣ ਕਿਸੇ ਦੀ ਵੀ ਨਾ ਥੋੜ ਹੋਵੇ

ਫਲਾ ਅਤੇ ਫੂਲਾ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹਰ ਈਕ ਕਿਆਰੀ ਹੋਵੇ

*************ਮੈ ਜੀਨਾ ਚਾਹਨਾ ਹਾ ........

                             ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ

GILA

            ਗਿਲਾ

ਜਨਮ ਦਿਤਾ ,ਜਿੰਦਗੀ ਨਾ ਦਿਤੀ

ਜਨਮ ਦੇਣ ਦਾ ਕਿ ਫਾਇਦਾ ਸੀ

ਚਾਹਤਾ ਦਿਤੀਆ ,ਪਰ ਪੁਰੀਆ ਨਾ ਕੀਤਿਆ 

ਕਿ ਇਹ ਤੇਰਾ ਚੰਗਾ ਕਾਇਦਾ ਸੀ

ਸੋਹਣੇ ਖ੍ਵਾਬਾ ਤੇ ਚਾਵਾ ਦੇ ਬਦਲੇ

ਗਮ ,ਹੋੰਕੇ ਤੇ ਹੰਝੂ ਤੂ ਦਿਤੇ

ਅਰਪਨ ਨੂ ਜਿੰਦਗੀ ਜੀਨ ਲਈ

ਖ੍ਵਾਬਾ ਤੇ ਚਾਵਾ ਚੋ ਵੀ ਕੁਝ ਦੇਣਾ ਚਾਹਿਦਾ ਸੀ

ਰਬਾ ਮੰਦਾ ਮੈ ਬੁਰਾ ਹਾ ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ ਹਾ

ਤੂ ਬੁਰੇ ਕਰਮਾ ਦੀ ਸਜਾ ਦੇ ਰਈਏ

ਚੰਗਾ ਕਰਨ ਦਾ ਮੋਕਾ ਤੂ ਕਦ ਦਿਤਾ

ਮਾੜਾ ਕਰਕੇ ਤੜਫੀ ਦਾ ਸੀ ਪਛਤਾਈ ਦਾ ਸੀ

ਮੇਰੇ ਚੰਗੇ ਹੋਣ ਦੀ ਸਜਾ

ਜਾਲਿਮ ਲੋਕਾ ਨੇ ਮੇਨੂ ਦੇ ਦਿਤੀ

ਤੂ ਕਿਥੇ ਸੇ ,ਡੁਬਦੇ ਦਿਲ ਨੂ

ਆਖਿਰ ਸਹਾਰਾ ਬਸ ਤੇਰੀ ਖੁਦਾਈ ਦਾ ਸੀ

                          ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ   

CHHOA

         ਛੋਅ

ਦਿਲ ਉਡੀਆ-ਉਡੀਆ ਜਾਵੇ ,ਇਕ ਸੋਹਣੇ ਸੀਨੇ  ਦੀ ਛੋਅ ਖਾਦੀ

ਨਜਰਾ ਦੀ ਛੋਅ ਦਿਲ ਨੇ ਖਾਦੀ ,ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਈ ਬੇ-ਹਿਸਾਬੀ

ਦਿਲ ਉਡੀਆ-ਉਡੀਆ ਜਾਵੇ ,ਇਕ ਸੋਹਣੇ ਸੀਨੇ ਦੀ ਛੋਅ ਖਾਦੀ

*******ਦਿਲ ਉਡੀਆ -ਉਡੀਆ ਜਾਵੇ

ਤਮਨਾਵਾ ਦਿਲ ਦਿਆ ਜਵਾਨ ਹੋ ਗਈਆ ,ਜੀਂਦ ਸ਼ਬਨਮ ਨਾਤੀ

ਨਸ-ਨਸ ਚ ਜਵਾਨੀ ਚਲਣ ਲਗੀ ,ਜੇਵੇ ਪੋਨ ਪਰਭਾਤੀ

ਦਿਲ ਉਡੀਆ -ਉਡੀਆ ਜਾਵੇ ,ਇਕ ਸੋਹਣੇ ਜੋਬਨ ਦੀ ਛੋਅ ਖਾਦੀ

*******ਦਿਲ ਉਡੀਆ -ਉਡੀਆ ਜਾਵੇ

ਗਮ ਵਿਚ ਤੜਫਦੇ ਦਿਲ ਨੂ ਖੁਸ਼ਿਆ ਭਰਿਆ ਖੁਮਾਰ ਹੋ ਗਿਆ

ਵਕਤ ਨਾਲ ਪਥਰ ਹੋਏ ਦਿਲ ਨੂ ਮੁੜ ਤੋ ਪਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ

ਦਿਲ ਉਡੀਆ -ਉਡੀਆ ਜਾਵੇ ਇਕ ਪਿਆਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਛੋਅ ਖਾਦੀ

*******ਦਿਲ ਉਡੀਆ -ਉਡੀਆ ਜਾਵੇ

ਨਵੇ ਸਿਰੇ ਤੋ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਵੇ ਕਹਾਣੀ ਫੇਰ ਆਵੇ ਉਮਰ ਮਸਤਾਨੀ

ਬੋਲ ਰੁਮਕੇ ਰੂਤ ਆ ਗਈ ਇਕ ਦਮ ਸੋਹਨੀ ਤੇ ਸੁਹਾਨੀ

ਦਿਲ ਉਡੀਆ-ਉਡੀਆ ਜਾਵੇ ਕਚ ਕਵਾਰੇ ਜੀਸਮ ਦੀ ਛੋਅ ਖਾਦੀ

*******ਦਿਲ ਉਡੀਆ-ਉਡੀਆ ਜਾਵੇ

                                                    ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ