ਥਰ-ਥਰਾਂਦੇ
ਨਾ ਕੋਈ ਗੀਤ ਹੋਠਾ ਨੂੰ ,ਛੁਆਇਆ ਹੈ
ਨਾ ਕਦੇ ਕੋਈ ਹੰਝੂ ਨੇਣਾ ਚੋ ਬਹਾਇਆ ਹੈ
ਮੈ ਗਮ ਦਾ ਕੱਦੇ ਇਜਹਾਰ ਨਹੀ ਕੀਤਾ
ਦਰਦ ਸਦਾ ਦਿਲ ਦੀ ਸੇਜੇ ਸੁਵਾਇਆ ਹੈ
ਹੋਠ ਥਰ-ਥਰਾਂਦੇ ਰਹੇ ਚਾਅ ਵਿਲ-ਵਿਲਾਂਦੇ ਰਹੇ
ਬੋਨਾ ਜੀਆ ਹੋ ਗਿਆ ਜਦ ਉਹ ਸਾਮਣੇ ਆਇਆ ਹੈ
ਹੋਰ ਕੁਛ੍ਹ ਕਿ,ਪਿਆਰ ਵੀ ਤੇਨੂੰ ਦੇ ਨਾ ਸਕਿਆ
ਸਿਰਫ ਤੇਰੇ ਲਈ ਮੈ ਜੋਬਨ ਲੁਟਾਇਆ ਹੈ
ਪ੍ਛ੍ਤਾਦਾ ਰਿਹਾ,ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਤੇ ,ਜਹਾਨ ਸਾਰਾ
ਪਰ ਤੂੰ ਹੀ ਦੱਸ ਅਰਪਨ ਕਦੇ ਪਛਤਾਇਆ ਹੈ
***************
ਝੂਰੇ ਨੇ
ਮੇਰੇ ਖਵਾਬ ਅਧੂਰੇ ਨੇ ,
ਚਾਅ ਕਿ ਹੋਣੇ ਪੂਰੇ ਨੇ !
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੇ ਜ਼ਖਮ ਤੇ ,
ਉਹ ਜ਼ਾਲਿਮ ਵੀ ਝੂਰੇ ਨੇ
ਮੇਰੀ ਕਿਤਾਬ ਗਮਾ ਦਾ ਵਣਜਾਰਾ ਵਿਚੋ
ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ
No comments:
Post a Comment