ਗਮ ਨਾ ਵਟਾਓ
ਕੋਈ ਮੇਰਾ ਗਮ ਨਾ ਵਟਾਓ
ਦਿਲ ਮੇਰੇ ਤੋ ਪਰਦਾ ਨਾ ਲਾਹੋ
ਮੇਰੀ ਸੁਣੋਗੇ ਗਮ ਦੀ ਕਹਾਣੀ
ਉਹ ਕਿਸੇ ਤੋ ਸੁਣੀ ਨਹੀ ਜਾਣੀ
ਸਭ ਦੀ ਆਤਮਾ ਰੋ ਪਏ ਗੀ
ਸਭ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਖੋਹ ਪਏ ਗੀ
ਗੱਲ ਉਨ੍ਨਾ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਜਾਏ ਗੀ
ਆਤਮਾ ਉਨ੍ਨਾ ਦੀ ਗੋਤੇ ਖਾਏ ਗੀ
ਫੇਰ ਇਕ ਤੁਫਾਨ ਆਏ ਗਾ
ਮੋਤ ਦਾ ਪੇਗਾਮ ਲਿਆਏ ਗਾ
ਦਿਲ ਉਸ ਦਾ ਕਹਿਰ ਨਾ ਕ੍ਮਾਦੇ
ਜਾਨ ਉਸਦੀ ਦੁਵਿਧਾ ਚ ਨਾ ਪਾ ਦੇ
ਹਾ ਜਾਓ , ਜਾਓ ਸਾਰੇ ਜਾਓ
***************ਕੋਈ ਮੇਰਾ ਗਮ ਨਾ ਵਟਾਓ
ਹਾ ਜੇ ਉਹਨਾ ਤੇ ਕੋਈ ਅਸਰ ਨਾ ਹੋਏ ਗਾ
ਇਹ ਸੁਨ ਕੇ ਦਿਲ ਮੇਰਾ ਰੋਏ ਗਾ
ਜੋ ਮੈ ਵਾਂਗ ਫੂਲਾ ਦੇ ਪਾਲੇ
ਦਿਲ ਚ ਬਣਨਗੇ ਖੂਨੀ ਛਾਲੇ
ਮੈ ਮਰ ਜਾ .ਕੋਈ ਗਮ ਨਹੀ ਹੇਗਾ
ਗਮ ਦਸਾ ਇਹ ਦਮ ਨਹੀ ਹੇਗਾ
ਸੁਨ ਕੇ ਕਹਾਣੀ ਪੱਥਰ ਵੀ ਨੇ ਰੋਏ
ਉਹ ਵੀ ਰੋਣਗੇ ਆਪਣੇ ਜੀਉ ਹੋਏ
ਕਹਾਣੀ ਸੁਨਾ ਕੇ,ਮੈ ਖਤਰਾ ਨਹੀ ਲੇਣਾ
ਨਾ ਓਏ ,ਨਾ ਮੈ ਕੁਛ੍ਹ ਨਹੀ ਕਹਿਣਾ
ਜਾਨ ਕਿਸੇ ਦੀ ਨੂੰ ਦੁਵਿਧਾ ਚ ਨਾ ਪਾਓ
ਕੋਈ ਮੇਰਾ ਗਮ ਨਾ ਵਟਾਓ
ਮੇਰੀ ਕਿਤਾਬ ਗਮਾ ਦਾ ਵਣਜਾਰਾ ਵਿਚੋ
ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ
No comments:
Post a Comment