ਵਸਲ
ਕਹਰ ਬਣਕੇ ਰਹ ਗਈ ਏ ,
ਵਸਲ ਦੀ ਇਹ ਚਾਹ ਮੇਰੀ !
ਰੋਕਣ ਮੈਨੂੰ ਨਿਰਮੋਹੀ ਸਾਰੇ ,
ਕਲਮ ਤਕ ਰਹ ਗਈ ਵਾਹ ਮੇਰੀ !
ਜਾਣਦਾ ਹਾ ਤਕਦੀਰ ਮੇਰੀ ਚ ,
ਲਿਖੀ ਨਹੀ ਪਨਾਹ ਤੇਰੀ !
ਦਰਦ ਭਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਮੈ ਨਹੀ ,
ਲੋਕ ਆਖਦੇ ਨੇ ਗੁਨਾਹ ਤੇਰੀ !
ਜਿੰਦਗੀ ਇਕਲਿਆ ਕਟਦੀ ਨਹੀ ,
ਮੁੱਦਤ ਤੋ ਦੇਖ ਰਿਆ ਰਾਹ ਤੇਰੀ !
ਸਚ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ,
ਕੋਣ ਕਰਦੇ ਏਨੀ ਪਰਵਾਹ ਤੇਰੀ !
ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਬੁਕਲ ਚ ਲੈ ਲੈ ,
ਮਨ ਅਰਪਨ ਇਹ ਸਲਾਹ ਮੇਰੀ !
ਰਾਜੀਵ ਅਰਪਨ
No comments:
Post a Comment